Аконны пояс абшываецца вертыкальна, ся-

рэдні, аддзелены зліўной рзечкай, —

гарызантальна, у ёлачку, ромбамі і г.д.,

верхні — зноў вертыкальна, вузкімі дошча-

чкамі з фігурна апрацаванымі ніжнімі кан-

цамі, што прыкрываюць верхнія дошкі ся-

рэдняга пояса. У наяўнасці не толькі рацы-

янальная арганізацыя сцёку вады, але і

прадуманая дэкаратыўная сістэма, падкрэ-

сленая да таго ж і колерам. Сярэдні пояс,

як і франтон, фарбуецца звычайна ў све-

тлыя колеры, ніжні і верхні — у цёмныя.

Ліштвы (і аканіцы, калі яны ёсць), як пра-

Мастацкая апрацоўка дрэва

віла, белыя і ўтвараюць выразны акцэнт на

паліхромных сценах. Асабліва дасканапая

сістэма такога дэкору склапася ў паўднё-

вых рэгіёнах Падняпроўя (Гомельшчына),

дзе вокны з аканіцамі ўтвараюць суцэльны

дэкаратыўны пояс, падтрыманы ўверсе

гэткім жа поясам карніза і карункамі за-

крылін. Асаблівай выразнасцю, прыгажо-

сцю і каларыстычнай гармоніяй вызначаюц-

ца пабудовы, у дэкоры якіх выкарыстаны

адценні блізкіх колераў (напрыклад, кары-

чневы і охрысты, сіні і блакітны) з белай ад-

біўкай некаторых дэталяў. У многіх выпад-

ках такім жа чынам выконваецца і палі-

хромнае вырашэнне агароджаў з вялікімі

глухімі варотамі, якія маюць перакрыцце з

разьбяным падзорам, наборныя створкі

дзвярэй, прапілаваны ўзор над веснічкамі

і інш.

Паліхромія, разьба і іншыя віды дэкору

характэрны таксама для ганкаў і асабліва

верандаў — тыпова сучаснай дэталі сель-

скага жылля. Калі простыя ганкі ў выглядзе

стрэшкі над уваходам даўно характэрны

для жылля ўсходніх славян, народаў Пры-

балтыкі і інш., то веранды, відаць, з'явіліся

пад уплывам тыпавых праектаў. Сведчан-

нем гэтага з'яўляецца іх канструкцыйна-

планіровачная аднастайнасць практычна па

ўсёй тэрыторыі бытавання: Беларусь, Пры-

балтыка, сумежныя рэгіёны Расіі, значная

частка Украіны. Аднак больш правільна ўсё

ж казаць пра натуральнае развіццё іх на

аснове традыцыйных ганкаў і гаперэек.

Капі ганкі, якія і сёння пераважаюць у

архітэктуры Падняпроўя, дэкаруюцца

традыцыйна (фігурныя слупкі, закрыліны на

франтончыку, падстрэшак пад ім і г.д.), то

ў аздабленні верандаў выпрацаваўся іншы

стыль. Практычна на ўсіх тэрыторыях іх бы-

тавання асноўным мастацкім сродкам з'яў-

Ляецца ажурны, нярэдка адмысловы малю-

нак пераплётаў, які стварае прыкметны

кантраст з роўнымі плоскасцямі сцен. Аса-

блівай прыгажосцю і дэкаратыўнасцю вы-

значаюцца веранды ў некаторых раёнах

цэнтральнай Беларусі (Стаўбцоўскі, Няс-

віжскі, Клецкі і інш.), якія ствараюць пры-

кметны кантраст досыць лаканічнаму дэ-