Главная страница Случайная страница КАТЕГОРИИ: АвтомобилиАстрономияБиологияГеографияДом и садДругие языкиДругоеИнформатикаИсторияКультураЛитератураЛогикаМатематикаМедицинаМеталлургияМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогикаПолитикаПравоПсихологияРелигияРиторикаСоциологияСпортСтроительствоТехнологияТуризмФизикаФилософияФинансыХимияЧерчениеЭкологияЭкономикаЭлектроника |
Рых выпадках — нават адраджэнне, што
звязана з ростам цікавасці да культурнай спадчыны і пэўнымі практычнымі мерамі па яе зберажэнні. Як паказала практыка, най- Больш рэальны шлях — падтрыманне промыслу ў яго натуральным выглядзе з традыцыйнымі формамі вытворчасці, ар- ганізацыі вучнёўства і г.д. Стварэнне на Аснове традыцыйнага промыслу прадпрые- мстваў прамысловага тыпу супярэчыць яго характару і ў лепшым выпадку не вырашае Праблемы яго зберажэння, у горшым — прыводзіць промысел да канчатковай па- гібелі, як у Івянцы. А вось стварэнне не- вялікіх арцеляў ці майстэрняў, дзе дапуска- ецца механізацыя нятворчай працы, але захоўваюцца традыцыйныя працэсы, што ўплываюць на мастацкае аблічча вырабаў, падтрымала б існаванне і развіццё про- Мыслу. Очеркм по археологмн Белоруссмн. Мн., 1970. 4. 1. С.67—108; Нсаенко В.Ф. Нёолмт Прмпятского Полесья. Мн., 1976. З.Ж ы л і н с к і. Цацкі *Мужык*• і іБаба». 1978. Гліна, глазураванне. Ружаны Пружан- скага раёна. Народнае мастацтва Беларусі Нсаенко В.Ш. Неолмт Прнпятского Полесья. Нл. 48; Чармяўскі М. М. Вобраз чалавека ў найстаражы- тмым мастацтве / / ПГКБ. 1973. № 4. Пытанне пра ганчарныя клеймы канчаткова не вы- светлена. Адны даследчыкі лічаць, што клеймы былі знакамі рамеснікаў, другія — змакамі заказчыкаў. Аднак у любым выпадку клеймы сведчаць пра масавы рамесміцкі характар ганчарства. Макарова Т.Н. Полнвная керамнка в Древмей Русм. М., 1972. С.10. Мнлюченков С. А. Белорусское народмое гончар- Ство. М н., 1984. С.8. Копысскнй З. Ю. Экономнческое развнтне горо- Дов Белорусснм в XVI — первой половнме XVII в. М н., С.84 (табл.13). Прадукцыя гарадскога цэхавага рамяства (бытавы посуд, кафля і інш.) разглядаецца тут толькі ў самых агульных рысах. На гэтую тэму ёсць вялікая і разна- стайная літаратура беларускіх археолагаў, мастацтва- знаўцаў, гісторыкаў. НРК. М., 1959. Т.4. С.283. Русско-белорусскне связн во второй половпне XVII в. (1667—1686 г г.): Сб. документов. Мм., 1972. С. 43—47. Мнлюченков С.А. Белорусское мародное гом- Чарство. С.17. Тамсама. С.15—17. 12 Рак Р. Да пытамня геаграфічнага размяшчэння дробмарамесніцкай прамысловасці па БССР. Мн., С.42—82. 13 Jankowska-Orynzyna J. Sztuka ludowa na P. W. K. " / / Tygodnik ilustrowany. 1929. № 38. S.738. Мнлюченков C.A. Белорусское народмое гон- Чарство. С.106. 15 Кафля, якая некаторымі даследчыкамі (мапры-. клад, украінскімі) выдзяляецца ў асобмую групу, у Бе- ларусі ме стала здабыткам народнага мастацтва. У познім сярэднявеччы гэта было вьісокапрафесійнае цэхавае рамяство, а ў канцы 19 — першай палове 20 стагоддзя кафля, хоць і выраблялася ў многіх га- радскіх і местачковых ганчарных цэнтрах, у большасці выпадкаў капіравала заходнееўрапейскія ўзоры ў стылі «мадэрн». 16 Васнленко В.М. Народное нскусство: Нзбр. тр.
|