Главная страница Случайная страница КАТЕГОРИИ: АвтомобилиАстрономияБиологияГеографияДом и садДругие языкиДругоеИнформатикаИсторияКультураЛитератураЛогикаМатематикаМедицинаМеталлургияМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогикаПолитикаПравоПсихологияРелигияРиторикаСоциологияСпортСтроительствоТехнологияТуризмФизикаФилософияФинансыХимияЧерчениеЭкологияЭкономикаЭлектроника |
Майстры.
Прыкметныя змены ў становішчы каваль- скага рамяства назіраюцца ў другой палове 17 ст. Частыя войны, эканамічны заняпад гарадоў, скарачэнне рынку збыту моцна падарвапі развіццё гарадскіх цэхавых рамё- Акоўка дзвярэй царквы. Канец 19 cm. Ол- туш Маларыцкага раёна. стваў8. Вялікая колькасць рамеснікаў пера- сялілася ў Рускую дзяржаву і на Украіну. Аднаўленне рамесніцкай вытворчасці стапа назірацца толькі ў сярэдзіне 18 ст. ў сувязі з адноснай стабілізацыяй грамадска- папітычнага становішча на Беларусі. Расце колькасць рамеснікаў у гарадах, пераваж- ную большасць сярод іх складаюць май- стры па апрацоўцы металаў, у тым ліку ка- валі9. Да ўжо вядомых металаапрацоўчых спецыяльнасцяў дадалося чыгуналіцейнае рамяство, якое зазнапа прыкметны ўплыў Кавальства. Становішча і характар кавальскага рамяс- тва 19 ст. адпюстроўваюць усю скпада- насць і неадназначнасць перыяду. Уключэн- не Беларусі ў склад Расіі дапо больш тан- ную сыравіну з паўднёварасійскіх і ўрапьскіх заводаў у выглядзе фасоннага Пракату10. Гэта, з аднаго боку, аблегчыла работу кавапёў, з другога — вяло да маса- васці і паточнасці рамяства. He садзейні- чала яго развіццю канкурэнцыя з больш таннымі прамысловымі вырабамі. Да сярэ- дзіны 19 ст. спыняюць сваю дзейнасць Фрагмент каванага дэкору. Канец 19 cm. Олтуш Маларыцкага раёна. Народнае мастацтва Беларусі амаль усе рамесніцкія цэхі, гарадское ка- вальскае рамяство становіцца заняткам прыватных майстэрняў і невялікіх прадпры- емстваў капіталістычнага тыпу. Адначасова развіццё капіталізму, сацыя- льна-эканамічныя змены ў вёсцы садзей- нічапі пашырэнню сельскага рамяства. Калі ў 1860-я гады на Рэчыцкім Палессі сяляне карысталіся паслугамі местачковых май- строў ці вандроўных цыганскіх кавалёў, то ўжо праз два дзесяцігоддзі каваль11 са сваёй кузняй быў амапь у кожнай вёсцы'2. Яшчэ больш інтэнсіўна адбываўся гэты пра- цэс у іншых рэгіёнах Беларусі. У 1860 г. ў Гродзенскай губерні налічвалася 1298 кава- лёў, з іх тры чвэрці — сельскіх13, у Магі- лёўскай у 1880-я гады — 968. Асабліва шмат кавалёў было ў Аршанскім (146), Ра- гачоўскім (137), Гомельскім (162) паве- тах14. Падобная карціна назіралася і ў іншых губернях. Статыстычныя звесткі тых часоў называюць кавальскі промысел сярод най- Больш пашыраных. Калі ў папярэдні перыяд сельскае каваль- Скае рамяство нярэдка было дадатковым Фрагмент акоўкі дзвярэй. 19 cm. Вялікія Корчыцы Кобрынскага раёна. заняткам да земляробства, то ў парэфор-
|