Главная страница Случайная страница КАТЕГОРИИ: АвтомобилиАстрономияБиологияГеографияДом и садДругие языкиДругоеИнформатикаИсторияКультураЛитератураЛогикаМатематикаМедицинаМеталлургияМеханикаОбразованиеОхрана трудаПедагогикаПолитикаПравоПсихологияРелигияРиторикаСоциологияСпортСтроительствоТехнологияТуризмФизикаФилософияФинансыХимияЧерчениеЭкологияЭкономикаЭлектроника |
Тацтва.
Ініцыятыва адраджзнкя традыцый сало- мапляцення на новым узроўні належыць старэйшай народнай майстрысе В.Гаўры- люк (1904—1985). Традыцыі саломапля- цення былі знаёмыя ёй з дзяцінства, якое прайшло ў в.Вайская непадалёк ад Брэста. Жадаючы адрадзіць забытае рамяство, майстрыха прапанавала ў 1965 г. арганіза- ваць участак па вырабе саламяньіх рэчаў на Брэсцкай фабрыцы сувеніраў. На першым часе асартымент абмяжоўваўся тканымі вырабамі з выкарыстаннем саломы і плеце- нымі сумкамі, апе неўзабаве майстрыха прапанавала шэраг саламяных фігурак. Усе гэтыя вырабы аказаліся вельмі сугучныя з тэндэнцыяй дэкаратыўнасці, характэрнай дпя канца 1960-х гадоў, і адпавядапі пры- кметнаму росту сувенірнага «буму», таму саломапляценне хутка стала шырока разві- вацца не толькі на Брэсцкай фабрыцы, але і на іншых прадпрыемствах мастацкіх про- мыслаў. Абапіраючыся на шматвяковыя традыцыі стварзння саламяных фігурак абрадава- гульневага прызначзння, В.Гаўрылюк звяр- Вырабы з саломы, лазы, бяросты, паперы Нулася да народнага побыту, чэрпаючы ад- туль тэматыку сваіх вырабаў. У работах «Араты», «Жняя», «На рынак», «Па ваду» і інш. адчуваецца глыбокае веданне народ- Нага побыту, яго культуры. He задавальня- ючыся стварэннем адзіночных фігурак, ха- Рактэрных для традыцыйнага саломапляцення, Майстрыха стварапа цэлыя сюжэтныя сцэн- кі: «Лявон і Лявоніха», «Дзед і баба», «Ку- мачкі» і інш. У гэтых работах заўважаецца Фармальны адыход ад традыцый, ярка вы- явілася індывідуальнасць творчасці, што ме- Жавала з самадзейнасцю, аднак у цэлым работы В.Гаўрылюк выявілі натуральнае развіццё традыцыйных матываў, сюжэтаў і формаў. Яны не з'яўляюцца прамым паў- торам абрадавай саламянай атрыбутыкі і цацак, але звязаны з імі апасродкавана, Праз матэрыял, спосабы яго пляцення, асаблівасці ўвасаблення фапьклорных і бы- тавых вобразаў. Традыцыйнай абрадавай Атрыбутыцы, якая стала забывацца разам з аграрнымі звычаямі і ў адрыве ад іх у ж о не ўспрымалася, майстрыха змагла надаць са- Мастойную мастацкую вартасць, значна пашырыць дэкаратыўна-пластычныя магчы- масці саломы, якія выдатна падышлі для вы- рашэння куды больш разнастайных тэм і сюжэтаў. Зразумела, індывідуальна-творчыя пошу- кі са свядомай устаноўкай на абнаўленне Традыцыйнага непазбежна суправаджаюц- ца самадзейнымі праявамі, а часам няўда- лымі вырашэннямі. На першым часе, у сярэдзіне 1960-х гадоў, калі пошукамі ў галіне адраджэння і далейшага развіцця традыцыйнай сапамянай пластыкі В.Гаўры-
|